Βιβλιοθήκη. Εμπνευσμένη από την πόλη Ισιδώρα, μία από τις Αόρατες Πόλεις του Ίταλο Καλβίνο. Kατασκευή από ξύλο οξιάς, τοπικά λακαρισμένη, με καθρέφτη στο εσωτερικό της.

Η Ισιδώρα είναι η ιδανική πόλη, στην οποία ο ταξιδιώτης φτάνει πάντα αργά, όταν πια οι μνήμες υπερισχύουν των επιθυμιών. Αυτό το χαρακτηριστικό γνώρισμα της πόλης διαμόρφωσε ένα αντικείμενο που λειτουργεί σε δυο κλίμακες: ως μοντέλο του δρόμου που οδηγεί στην Ισιδώρα και ως ένα οιονεί μη λειτουργικό αντικείμενο, μια επιτραπέζια μη βιβλιοθήκη.
Ο δρόμος προς την πόλη μακρύς, με διάφορα χρωματικά ή μορφολογικά «επεισόδια» που αποσπούν την προσοχή του ταξιδιώτη και τον καθυστερούν, με αποτέλεσμα, όταν αυτός φτάσει, να είναι πια πολύ αργά. Η μη βιβλιοθήκη είναι φτιαγμένη για να μπορεί να φιλοξενήσει βιβλία, με τη διαφορά ότι όσα περισσότερα είναι τα βιβλία πάνω της τόσο περισσότερα είναι και τα εμπόδια του ταξιδιώτη. Τα βιβλία μάς «προχωράνε» στον δρόμο που χαράζουν οι επιθυμίες μας κατά τη διάρκεια της ανάγνωσής τους ή όταν κατόπιν τα μοιραζόμαστε με τους άλλους. Αν έχει μια λειτουργία λοιπόν αυτή η βιβλιοθήκη, είναι το ότι λειτουργεί ως υπενθύμιση.