Η αγάπη μας για το διάβασμα, τα βιβλία, τις ιστορίες, τα παραμύθια στο εργαστήρι stheta είναι απέραντη. Μερικές λέξεις όμως, μερικές ιστορίες, κάποια παραμύθια, κατακτούν μυαλό και καρδιά και μεταμορφώνονται σε εικόνες. Και οι εικόνες ζητούν επίμονα να γίνουν ζωγραφιές. Η εικονογράφηση, είναι μια υπόθεση που αγαπάμε πολύ και γι’ αυτό ακριβώς την παίρνουμε στα σοβαρά. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από την υποστήριξη ενός κειμένου με συνακόλουθες εικόνες. Πρόκειται για την διάθεση να στηριχθεί με σχέδιο και χρώμα, με ζωγραφιές που μας εμπνέουν, η ιστορία του ανθρώπου που μας την εμπιστεύθηκε.
Πριν από λίγους μήνες, η Μαρία Λυκάρτση επικοινώνησε μαζί μας, προκειμένου να εμπιστευτεί ένα τρυφερό παραμύθι στην Στεφανία Βελδεμίρη και να συνεργαστεί μαζί της για την εικονογράφησή του. Ήταν η ιστορία ενός αγοριού και ενός λουλουδιού. Ο τίτλος του: “Η πολιτεία που δεν έβρεχε ποτέ”. Οι λέξεις, τόσο περίτεχνα δουλεμένες από την συγγραφέα, μεταμορφώνονταν αυτόματα σε εικόνες. Το μέσο της ζωγραφικής αναπαράστασης του παραμυθιού, σε πλήρη συμφωνία με την αναζήτηση του αγοριού. Οι ακουαρέλες, κόκκοι χρωστικής σε υδάτινο διάλυμα, γεννιόντουσαν η μια μετά την άλλη. Μπορεί να περιέγραφαν την ξηρασία σε πολλά επίπεδα, κι όμως καθώς το νερό απλώνονταν στα βαμβακερά χαρτιά, έφερνε, κάθε ζωγραφική απόπειρα, έφερνε πιο κοντά το πολύτιμο τούτο αγαθό, στους ήρωες του παραμυθιού και το ζωγραφιστό νεράκι, κυλούσε με ηρεμία να βρει το νερό μέσα στις λέξεις του παραμυθιού.
Το κυρίαρχο χρώμα στο παραμύθι αποφασίστηκε να είναι το μπλε σε όλες τις πιθανές και απίθανες εκδοχές του που μπόρεσα να φτιάξω, Σύντομα όμως ακολούθησε χρωματική “επίθεση” κανονική από όλα τα χρώματα. Σήμερα, μια βροχερή μέρα, κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία, ένα παραμύθι για μια πολιτεία που δεν έβρεχε ποτέ. Ίσως η πόλη να ήθελε να καλωσορίσει το παραμύθι με μια βροχή.
Το παραμύθι “Η πολιτεία που δεν έβρεχε ποτέ” της Μαρίας Λυκάρτση, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επόμενος Σταθμός.
Αν αγαπάτε τα παραμύθια, καλή σας ανάγνωση.
