Η Ομορφούλα έκανε τις βόλτες της και μας πήρε μαζί της το προηγούμενο Σάββατο 14 Οκτώβρη. Μερικές στιγμές αποτυπώνονται φωτογραφικά παρακάτω, για να μας θυμίζουν την όμορφη εκδρομή μας αλλά και να μας σιγοψιθυρίζουν πως κάθε μέρα είναι δώρο! Ας βρίσκουμε αφορμές να βρισκόμαστε, να χαιρόμαστε την σκιά ενός δέντρου, να κουτρουβαλιζόμαστε στο γρασίδι, να γνωρίζουμε νέους τόπους και νέους ανθρώπους, να χαιρόμαστε τις μέρες μας. Είναι πιο απλό απ’ ότι νομίζουμε.
Εκτός από την Ομορφούλα, που φυσικά έκλεψε την παράσταση, να ευχαριστήσουμε τον ιδιοκτήτη και φανταστικό οδηγό της Αποστόλη Κυριαζή, ο οποίος μας μίλησε για την αγάπη του για τα λεωφορεία και για την ιστορία αποκατάστασης του οχήματος. Αν τον συναντήσετε καμιά φορά στον δρόμο με την Ομορφούλα, να ξέρετε πως θα χαρεί να σας τη γνωρίσει και να την φωτογραφίσετε, μια που με αυτόν τον τρόπο μοιράζεται την χαρά και την αγάπη του.
Τις ευχαριστίες μας και στην Κατερίνα Βασιλειάδου, η οποία με την ιδιότητα του γεωλόγου μας έδωσε εν συντομία πληροφορίες για την διαμόρφωση των ιδιόμορφων σχηματισμών των Νυμφόπετρων. Αυτό που μας εντυπωσίασε, πέρα από την διαπίστωση ότι στρογγυλοκαθόμασταν πάνω σε ένα ρήγμα, ήταν η αίσθηση ότι χιλιάδες χρόνια πριν την περιοχή κάλυπτε μια ενιαία βαθιά λίμνη, πέρα από τα όρια των δυο υφιστάμενων λιμνών της Κορώνιας και της Βόλβης.
Ευχαριστούμε επίσης την Σωτηρία Ιωαννίδου από την Ομάδα Αφήγησης «Μυθοσκορπίσματα» που ομόρφυνε την εκδρομή μας, αφηγούμενη, με το μπεντίρ της ανά χείρας, τον μύθο των Νυμφόπετρων Η λαογραφική παράδοση θέλει τις πέτρες να είναι μια πετρωμένη, γαμήλια πομπή. Η απληστία της νύφης, εξόργισε τη μάνα της σε σημείο που να ρίξει την κατάρα της πάνω σε αυτήν και την γαμήλια συνοδεία της. Η συνέχεια της ιστορίας στο σήμερα, από την Σωτηρία, είχε να κάνει με μια σύγχρονη γυναίκα, που κατά σύμπτωση την λέγαν Στεφανία. Η Στεφανία πήρε ένα κομμάτι πέτρας στο σπίτι της, μεταφέροντας έτσι κάτι από την κατάρα, μαζί της. Όπως καταλαβαίνετε φεύγοντας από τις Νυμφόπετρες, όχι μόνο καθαρίσαμε τον χώρο από τυχόν απομεινάρια της εκδρομής μας, όπως οφείλαμε να κάνουμε, αλλά και, καλού κακού, κανείς δεν πήρε ούτε ένα τοσοδά χαλικάκι!
Ένα μικρό δωράκι, αναμνηστικό της εκδρομής μας, θα βρείτε εδω: busgame_stheta
Πρόκειται μια φόρμα δύο σελίδων με ένα οδικό παιχνίδι λέξεων. Αν ταξιδευετε με παρέα σε κοντινή απόσταση, παιξτε το ως έχει. Εντοπίστε δηλαδή, στο συντομότερο δυνατό χρόνο, λέξεις από αντικείμενα ή τοπωνυμία που θα συναντήσετε στο δρόμο σας. Αν η απόσταση του ταξιδιού σας ειναι μεγαλύτερη, περιοριστείτε σε ο,τι δείτε στις ταμπέλες που θα δείτε.
Ευχαριστούμε τέλος, όλους όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας. Χαρήκαμε την παρέα σας. Σκάσαμε στο φαγητό, παίξαμε και ζωγραφίσαμε. ακούσαμε ξεχασμένα τραγούδια στο κασετόφωνο, με λίγα λόγια περάσαμε πολύ όμορφα και καθόλου τυποποιημένα! Στο επανειδείν!
Κράτα το