Όταν λέμε πως το εργαστήρι stheta αγαπάει πολύ τα βιβλία, εννοούμε πως εμείς, Χριστίνα και η Στεφανία, αγαπάμε και θέλουμε να διαβάζουμε κάθε μέρα. Μπορεί να διαβάζουμε ένα βιβλίο με μανία, σε χρόνο ρεκόρ γιατί μας συνεπήρε, ξεχνώντας να φάμε ή αναβάλλοντας τον ύπνο μέχρι που τελειώνει η νύχτα. Μπορεί να διαβάζουμε περισσότερα από ένα βιβλία ταυτόχρονα, λίγο από το ένα και λίγο από το άλλο γιατί δεν μπορούμε να αποφασίσουμε ποιο θα διαβάσουμε πρώτο. Σε οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να ανατρέξουμε σε ένα αγαπημένο ποίημα, σαν αποκούμπι ή με ενθουσιασμό να συστηθούμε σε μερικούς καινούριους στίχους. Αγαπάμε την λογοτεχνία και την ποίηση όλων των εποχών. Άλλωστε οι αναγνώσεις βιβλίων, ήταν και ο τόπος της συνάντησης μας, πριν από μερικά χρόνια! Τα βιβλία τα αγαπάμε για την απόλαυση της ανάγνωσης, την γνώση, τα ταξίδια που προσφέρουν στο μυαλό μας, τους περίεργους χτύπους στους οποίους χτυπούν οι καρδιές μας. Αγαπάμε όμως και την μυρωδιά τους, τα κρουστά φύλλα τους, σχολιάζουμε τις ποιότητες των χαρτιών, τα εξώφυλλα και την αισθητική τους. Θα μπορούσαμε να γράφουμε για ώρες πόσο και γιατί αγαπάμε τα βιβλία. Η ουσία είναι πως τα αγαπάμε πολύ και για άπειρους λόγους.
Αυτά που αγαπάμε πάρα πολύ, μας αρέσει κάποιες φορές να τα μετατρέπουμε σε έργα τέχνης.
Ακόμη ένας λόγος που αγαπάμε να κάνουμε κάποια βιβλία ξεχωριστά, είναι η αγάπη μας στους γνωστούς ή άγνωστους μας συγγραφείς ή ποιητές. Σκεφτήκαμε κάποια στιγμή, πως οι συγγραφείς, γενναιόδωρα, χαρίζουν στους ανθρώπους, ένα κομμάτι του εαυτού τους σε λέξεις που σχηματίζουν ένα λογοτεχνικό κείμενό ή ένα ποίημα, αλλά και πρακτικά πολλές φορές χαρίζουν τα ίδια τους τα βιβλία σε αγαπημένους τους φίλους ή γνωστούς. Θελήσαμε έτσι, σαν μια μικρή ανατροπή, να κάνουμε εμείς δώρο σε κάποιους δημιουργούς, το βιβλίο τους, μεταποιημένο σε έργο τέχνης, με εικαστικές παρεμβάσεις, στα σημεία εκείνα που μας άγγιξαν ιδιαίτερα.
Έτσι το βιβλίο, επιστρέφει στα χέρια του δημιουργού του, με τη μορφή ενός κειμηλίου, εμπεριέχοντας την αγάπη των αναγνωστών του.
Μια από αυτές τις περιπτώσεις, όχι η πρώτη, αλλά η πρώτη που έχει αποτυπωθεί στον φακό της stheta, είναι η συλλογή διηγημάτων “Η Δρακοντιά” του Στάθη Κοψαχείλη που κυκλοφόρησε το 2016 από τις εκδόσεις Μελάνι. Οι ιστορίες μας ενέπνευσαν, ξυπνώντας μνήμες από διηγήσεις δικών μας ανθρώπων, γνωστών ή άλλες αναγνώσεις. Έτσι μερικές ακουαρέλες και εικαστικές παρεμβάσεις , έντυσαν τις λέξεις με τις εικόνες που είχαν μέσα τους.