Εναλλακτική αντι-γλάστρα. Εμπνευσμένη από την πόλη Ζαΐρα, μία από τις Αόρατες Πόλεις του Ίταλο Καλβίνο. Κατασκευή από τσιμεντοειδές κονίαμα, χώμα και πολύχρωμο μαλλί.

Η Ζαΐρα φαίνεται να μας ωθεί να εστιάσουμε στην κλίμακα των οικείων, καθημερινών αντικειμένων που απαρτίζουν μια πόλη. Μας τα περιγράφει, όμως, με μια ασυνήθιστη, πολύ διαφορετική οπτική. Ιστορίες και γεγονότα μπερδεύονται απρόβλεπτα και αφήνουν τα σημάδια τους πάνω στην ύλη. Εν τω μεταξύ, η ζωή βρίσκει τρόπο να «βλαστίσει» μέσα στην ελάχιστη δυνατή διάσταση.
Το αντικείμενο που δημιούργησα με βάση την ιδέα της ελάχιστης διάστασης και την ιδέα της περιπλοκότητας του παρελθόντος που καθορίζει το παρόν, είναι μια μη γλάστρα. Αποτελεί παράλληλα σχόλιο για την τσιμεντοποίηση των πόλεών μας. Εκεί που θα περίμενε κανείς να δει χώμα, υπάρχει τσιμέντο. Μόνο μια μικρή κοψιά διαμορφώνει έναν θύλακα ζωής, κάτι λίγο που θα μπορούσε ίσως κάποια στιγμή να φιλοξενήσει ένα αγριόχορτο. Γύρω από την τσιμεντένια χυτή κατασκευή, ένα νήμα τυλίγεται και την περιβάλλει άτακτα: ένα χρωματιστό κουβάρι, μια ιστορία που δεν ξέρει κανείς πού αρχίζει και πού θα τελειώσει.